چقدر این صحرا آشناست! این صحرایی نیست که برادرم پشت و پناهم را شهید کردند؟!

این همان صحرایی نیست که برادر زاده ی عزیزم را با تیر سه شعبه به گلویش شهید کردند و برادرش که به میدان رفته بود را هم؟!

این همان رودی نیست که عباسم رفته بود از آن آب بیاورد؟!

این تپه همان تپه ای نیست که من در آنجا پرپر شدن حسین را دیدم؟!

از آن واقعه چهل روز می گذرد وآن داغ تا وقتی که مهدی بیاید من را خمیده نگه می دارد.

محمد حسین صیاد (نویسنده ی ده ساله)