همین شنبه‏ای 2 تا ناشناس که خیلی واسه مردم آشنا بودن شهرمونو متبرک کردن.

سلام

امروز مصادف با سی و یکمین سالروز ورود امام خمینی(ره) به وطن، اولین سالروز تولد منم هست. منتظر پیاماتونم. این شعرو هم بابام امروز برام سروده:

یک سال پیش، بـاز به باغم بهار شد
لطف خدا به زندگی‌ام سایه‌سار شد
روز فـرود حضــرت جـبــریــل انـقـلاب
نـازل فـرشـتــه‌ای به بـرم آیـه‌وار شد
یا رب چگونه شکر تو گویم که عاجزم
کوهی ز نعمتت به دلـم کوله‌بـار شد
لطف تو بـاد، بـلـکه از ایـن بـنـده بدت
یــاری بـرای حــجـت تـو یـادگــــار شد
یـادم نمی‌رود کـه گـشـودم کـتـاب تو
بــا آن تـفــأل آه، دلــــم لالـه‌زار شــد
مشتاق مژده‌ای که «محمدحسین تو
در شوق حق به هدیه جان رستگار شد»

سلام. جاتون خالی، عجب بهشتی بود حرم امام هشتم. از همه‌تون ممنونم که واسه ردیف شدن سفرمون دعا کردین، الهی کربلایی بشین.

چرا تعجب کردین؟! حاجی شدم دیگه! مگه نشنیدین تو روایت از زیارت امام رضا(علیه السلام) به حج فقرا تعبیر شده؟ هنوز برنگشته دلمون واسه حرم قشنگش که دور و برش چند میلیون زائر پروانه‌وار میچرخیدن یه ذره شده.

  
 

از آثار این سفر پیدا کردن
چند تا دوست خوبم بود...
البته به طور اتفاقی فقط
عکس دختر خانوماش در
اختیاره!

البته علاوه بر روح به جسممونم رسیدیما...!
 برگشتنی هم هواپیما رو کمپلت گذاشتم رو سرم، طوری که پیاده شدنی همه منو به هم نشون میدادن!

خلاصه آخر خیر الدنیا و الاخرة بود. خدای مهربون قسمت همه‌تون کنه.